AnneC.

it's my 7th day in Singapore and i have 3 more days to go!!  i can't wait to go back to the Philippines but at the same time, i don't want to leave this place and my tita. i think i'm falling in love with this place and the way of living of the people here.  we went to the singapore zoo, rode rides in wild wild wet and took pictures in sentosa for the past days. today is our schedule for the shopping of pasalubongs. after this internet surfing that my cousins and i are doing, we would shop for more souvenirs. well, we should. then tomorrow, we would again swim!! talk about sunburn (especially since the pools here open around 12 noon)! and the sun does not set until 7 pm! my skin really hurts a lot now and i'm already tan. nyahaha.  and i'm fatter. haha. i feel so ugly. haha. i love riding their buses here, and the mrt and going to their malls and simply looking around. the church where we heard mass this morning was also nice.  i like the feeling that you can wa...

minsan naisip ko.. ano kayang buhay ang nagiintay sa kin pagwala na ako sa puder ng mga magulang ko? natatakot ako. parang di ko kasi kakayanin. haha. though minsan naiisip ko na kaya ko yun dahil lumaki naman ako bilang isang independent na bata sapagkat namalagi ako sa manila ng miminsan lang nakakapiling ang aking mga magulang. pero binabatukan ko pa din ung sarili ko kapag naiisip ko to at nasasabi na "tange! di ka independent kasi ung allowance mo galing sa mga magulang mo". at naisip ko pa ulit, "hala. sabi ni mama, pagkagraduate ko daw at pagkatrabaho ko, hindi na nila ako bibigyan ng allowance!" patay. hehe. kaya naisip ko na magdoctor. haha. pero joke lang un na gusto ko magdoctor dahil sa allowance. haha. pabigat. pangarap ko naman talaga noon pa man na manggamot. noon pa nga, sabi ko libre ang panggagamot ko, ngayon pinagiisipan ko pa kung ililibre ko. hehe. pangarap ko gawin ung mga ginagawa ni papa. kasi parang ang talitalino mo  kapag doctor ka. ang ...

wahaha. muntik na akong hindi makapaginternet ngaung araw na to. masarap kasi matulog.  pero shempre di naman ako papayag na matatapos ang mother's day ng di ko pinagmamalaki ang mom ko sa internet.  kahit shempre di niya naman to mababasa. hehe. last year, dinescribe ko ata si mama. hehe. ngaun, ipopost ko na lang ung tulang gift ko sa kanya nung birthday niya (hehe. kuripot no, dinadaan ko lang sa tula ung gifts ko.  *note, pati si papa, tula lang din regalo ko. haha. at di ko pa nabibigay ung regalo ko kay mama ngaun for mother's day dahil di ko pa tapos dahil crammed siya at personalized. hehe. : ) Maaring may hula na po kayo, Kung ano ang ibibgay kong regalo.  Katulad ng aking binigay kay papa Ang aking mensahe sa isang tula. *nauna kasing magbirhday si papa, e ang gift ko sa kanya tula din na ginawa kong pangdecor* Di na po ako magpapaliguy-ligoy pa Nais ko po kayong batiin ng isang kaarawang maligaya. Pagkat kaligayahan an...

tentententententententen.. *** ** * bakit sa autograph notebook, walang "who is your first dance?"? ... antagal na simula nung first dance ko. akala ko. di magiging significant part ng buhay ko ung first dance na yun. i'm afraid to fly.. and i don't know why.. ni yung kanta nga nung gabing yun, siya pa nagpa-alala sa kin. akala ko kasi tlaga.. parang wala lang yun.. i'm jealous of the people who are not afraid to die.. dahil yung mga "firsts" na nasa nakaraan ko na, di ko naman na mashadong pinapahalagahan. ano ngayon kung yun yung first.. hindi naman siya yung last.. it's just that i recall back when i was small..  pero naisip ko ngayon.. sana pala.. someone promised that they'd catch me and then they'd let me fall.. tinandaan ko yung mga detalye nung gabing yun.. ang natatandaan ko lang kasi.. and now i'm falling..  nung gabing yun.. naging masaya ako na kasayaw siya.. faliing fast again.. why do ...

i was being OC with the messages i have in my email, when i encountered a message from way back saying that you should always tell the people you love that you love them.. which inspired me to write a blog entry, about things and people i love. haha. 1) i love my  new layout.. as  in LOOOOVEEEE... hehe.. it's such a coincidence na yung mga nararamdaman ko at this very moment ay nandun sa particular template na nakita ko. haha.  2) i love being a girl! except of course when i'm in pain, that i wish to become the goddess of something and not feel the pain, whether it be being heartbroken or simply physical pain. and right now, i can no longer tolerate the pain i'm feeling (thanks to monthly periods). i wish to become a boy. haha. 3) i love the province! fresh air, beaches, sunsets, sunrise, stars, rainbows and everything nice! plus ung katahimakan at kapayapaan ng kaluluwa na nararamdaman ko. hehe. though less ang privacy dahil sa parents ko. ok pa din. =P at ciempre, kapag...

di ko talaga alam kung paano ko sisimulan tong entry ko na to.. ang alam ko lang.. nalulungkot ako.. ng sobra.. simula pagkagising ko kanina.. i've prepared myself for this.. di ko lang inexpect na ngaung araw na to.. akala ko na-accept ko na.. akala ko di na ako ganun malulungkot kapag kinuha na siya ni lord.. actually, dapat at peace na ako, kasi at least, alam ko na ndi na nahihirapan si lola.. she  wassuffering from cancer for almost a year.. and with her old age, nakaka-amaze na nakayanan pa niya ang napakadaming chemotheraphy.. sila ni mama, at tita ang reasons why i consider being an oncologist in the future, or much better, discover a cure for cancer.. kaso di na niya nahintay.. =( at kahit na anong isip ko na ok na siya, at masaya na siya dun sa taas, di ko pa rin mapigilang malungkot.. =( mamimiss ko kasi siya e.. ng sobra.. i'll miss her welcoming smile whenever i go to their place, lalo na kapag bagong uwi ako galing manila.. i'll mi...